DNS چیست؟

Dns

DNS/ Domain Name System یا سامانه نام دامنه یک سیستم سلسه ‌مراتبی نام‌گذاری برای کامپیوترها، سرویس‌ها، یا منابع دیگر است که به شبکه اینترنت یا یک شبکه خصوصی (LAN) متصل هستند.

DNS سرور های زیادی در شرکت های هاستینگ و سازمان ها وجود دارد که با یکدیگر در ارتباط هستند.

زمانی که شرکت هاستینگ نام یک دامین را در DNS سرور اضافه نماید، حدوداً ۴۸ ساعت طول می کشد با سایر DNS ها در سراسرجهان هماهنگ شود.

سرورهای DNS آدرس وب‌سایت (مانند: www.wp-needs.com) را به نشانی آدرس آن ها (              ) ترجمه می‌کنند و کاربران لازم نیست رشته‌های عددی را برای وارد شدن به هر وب‌‌سایت در مرورگر خود وارد کنند.

به عبارتی دامین wp-needs.com به IP با آدرس DNS                                 resolve می شود.

پیدا کردن آدرس ها و یا اتصالات و ارتباطات بین IP ها و دامنه ها از وظایف DNS Server است و هنگامی که یک درخواست به سرور ارسال شود، IP Address و حقیقی بودن آن را بررسی می کند.

زمانی که نشانی وب URL در Address Bar مرورگر تایپ می شود، مرورگر نام دامین را به آدرس IP ترجمه می کند و این کار به یافتن وب سایت درست کمک می کند و درنتیجه فایل صفحه وب لود شده و در معرض نمایش قرار می گیرد.

به عبارتی دیگر ابتدا مرورگر cache خود را چک می نماید تا IP متناسب با ادرس تایپ شده را بیاید در صورتی که این IP وجود داشته باشد آن را Resolve کرده و سایت را نمایش می دهد.

چنانچه نام دامین resolve نشود مرورگر فایل های هاست و رکورهای DNS را چک می کند و در صورتی که مرورگر نتواند هیچ DNS سروری را پیدا کند نام دامین Resolve نخواهد شد و خطای مربوطه به کاربر نمایش داده می شود.

سرورهای DNS برای بارگذاری یک صفحه وب:

DNS Recursor:

سروری طراحی‌شده برای دریافت پرس‌وجو (query) از سیستم کاربر از طریق برنامه‌هایی مانند مرورگرهای وب است؛ در واقع این سرور را می‌توان به‌عنوان کتابدار در نظر گرفت، زمانی که از آن خواسته شود، یک کتاب خاص را در یک کتابخانه پیدا می کند؛ این ویژگی سایت را در حافظه Cache Local سرور DNS جستجو می نماید.

Root Name Server:

این سرور اولین گام در ترجمه‌ی نام میزبان (Host name) به آدرس IP است و همانند فهرستی در یک کتابخانه نام کتاب‌های چندین قفسه را شامل می‌شود.

TLD Name Server:

TLD می‌تواند به‌عنوان یک قفسه خاص از کتاب‌ها در یک کتابخانه تلقی شود. این نام سرور، مرحله بعدی در جستجوی یک آدرس IP خاص هست و آخرین بخش، نام هاست را میزبانی می‌کند. به‌عنوان‌مثال «com» در «com»، سرور TLD هست.

Authoritative Name Server:

این سرور را می‌توان به‌عنوان یک فرهنگ لغت در یک قفسه کتاب در نظر گرفت که در آن یک نام خاص می‌تواند به معنی خود ترجمه شود و تنها زمانی پاسخ هایی را از

سایر DNS Server ها به کلاینت ها بر می گردانند که آن ها را به عنوان Name Server معتبر شناخته باشند.

اگر نام سرور معتبر به رکورد درخواست شده دسترسی داشته باشد، آدرس IP نام هاست درخواست ‌شده را به DNS Recursor که درخواست اولیه را کرده است، باز می‌گرداند.

 

دیدگاهتان را بنویسید